Rate this book

Noodlot (1901)

by Louis Couperus(Favorite Author)

3.35 of 5 Votes: 1

languge

English

genre

Fiction

publisher

Uitgeverij Contact

review 1: Noodlot is echt een doorbijter, gelukkig is hij het wel waard. Als je een ouder boek leest moet je er met een andere insteek ingaan dan bij een modern boek. Ouderwetse boeken zijn nou eenmaal wat langzamer en soms wat eentonig. Dit was vooral aan het begin van het boek echt een ergernis. Er vinden wat gebeurtenissen plaats die je niet doen en alles wordt minstens 5 keer gezegd. Dan is het ook nog even wennen aan de ouderwetse taal, dubbele o’s en e’s. Jammer genoeg worden de woorden zoo en eene heel vaak gebruikt. Iets wat het boek meteen duidelijk maakt is dat elke zin minstens drie regels moet beslaan, anders is het natuurlijk niet literair genoeg. Ikzelf vind dit heerlijk. Het leest dan misschien niet zo lekker weg ,maar ik moet toegeven dat het erg mooi is. Deze pa... moresage, of eigengelijk citaat, aangezien het één zin is, geeft dit duidelijk weer. “En tot in de fijnste fijnheden van tint en lijn zag hij het: het zilvergrijze, half ovale zeeverschiet, als een glinsterend liquide wereldei, vol spelingen van parelmoêr tusschen de opkuivende schuimkammen der deiningen, nauwelijks somber onder eene gedekte lucht van uitrafelende, scheurende wolken, verschoten grauw, wollig fluweel; rechts, een stuk façade van het Kurhaus, dom trotsch kijkende naar de zee, met zijne starre vensteroogen; verderop, aan het water, de pinken, als groote notendoppen, met, aan den mast uitgehangen, zwarte tulle netwerk, elke pink met een wimpeltje, zoetjes kinderachtig uitgekronkeld in de lucht; op het terras, ook op het strand, tusschen eene warreling van gele stoelen, een aquarelachtig gevlak van zomermenschen, teêr kleurig, zacht bont”Het boek bloeit qua verhaallijn pas echt op in de laatste paar hoofdstukken. Het gaat niet langer alleen om de emoties van de karakters maar er is daadwerkelijk spraken van een gebeurtenis. Couperus weet een goede balans te vinden tussen een verhaal vertellen en karakters schetsen. Vooral Bertie houd je erg bezig. Zijn drang om bij Frank te blijven komt erg natuurlijk over, ook al zou je als lezer misschien andere keuzes maken. Ik kon me op sommige momenten ook heel goed met Eve identificeren zo zegt zij: “—Neen, neen, het zijn geen ziekelijke gedachten. Het zijn geen gedachten. Het is iets ... iets anders ... het is iets wat om me is en in me komt ... buiten mijn wil ...”Ik herken dit zelf heel erg. Je verstand zegt je dat er geen monster je op staat te wachten om je te vermoorden maar toch vrees je ervoor. Om te zeggen dat iets een aanrader is, is meestal heel persoonlijk, zo ook hier. Iemand die houd van een literair hoogstandje zou ik het zeker aanraden, maar een Nicholas Sparks lezer, iemand die van zoetsappige, simpele boeken houdt, kan beter doorzoeken naar een ander boek. Zelf heb ik er een goed gevoel aan overgehouden.
review 2: De schrijver heeft aan de ene kant weinig geloof in de goedheid van de mens, maar anderzijds gelooft hij wel in de enorme kracht van de liefde. Het is duidelijk geschreven vanuit een depressieve kijk op de samenleving. Mogelijk was de schrijver zelf ook in een depressieve periode in zijn leven beland. Het volgende citaat is voor mij de kern van het boek: "Waartoe genegenheid te koesteren als men scheiden moest na enkele dagen van sympathiek samenzijn! Het was zo op reis met lieve reisgenoten; was het ook niet zo in het leven met alles wat men liefhad, was het wel de moeite waard iets lief te hebben en was alle liefde niet één groot zelfbedrog, waarmee men zich verblindde in de walging der wereld...". less

Download links for: Noodlot

Advertising