Σπάνια επιστολή του Άλντους Χάξλεϋ προς τον Τζόρτζ Όργουελ για το “1984”, μεταφρασμένη για πρώτη φορά στα ελληνικά.

“Η δική μου πεποίθηση είναι ότι η κυρίαρχη ολιγαρχία θα βρει λιγότερο δύσκολους και σπάταλους τρόπους διακυβέρνησης και ικανοποίησης της λαγνείας της για εξουσία..”
– επιμέλεια, μετάφραση Μαρία Λυδία Κυριακίδου

Μια επιστολή από τον Άλντους Χάξλεϋ προς τον Τζόρτζ Όργουελ υπέπεσε στην αντίληψη μου, η οποία και αφορά σε μια πρώτη γνώμη του πρώτου για το βιβλίο του δεύτερου.
Ποιο βιβλίο, θα ρωτήσετε. Μα, όχι άλλο από το θρυλικό “1984”, ένα βιβλίο που στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ο Χάξλεϋ θα αναφερθεί και στο δικό του θρυλικό βιβλίο ” Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος”.

Επιχείρησα μια πρώτη μετάφραση και σας την παραθέτω.
Διαβάστε την πραγματικά ενδιαφέρουσα επιστολή.

21 Οκτωβρίου 1949

Αγαπητέ κύριε  Όργουελ,

Ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους σας να πείτε στους εκδότες σας να μου στείλουν ένα αντίγραφο του βιβλίου σας. Έφτασε τη στιγμή που βρισκόμου στη μέση ενός έργου που απαιτούσε πολύ ανάγνωση και διαβούλευση των αναφορών. Κι επειδή η κακή όραση το καθιστά αναγκαίο να κατανείμω την ανάγνωσή μου, έπρεπε να περιμένω αρκετό χρόνο, για να μπορέσω να ξεκινήσω το “1984”

Συμφωνώντας με όλα αυτά που οι κριτικοί έχουν γράψει γι ‘αυτό, δεν χρειάζεται να σας πω,  για ακόμα μια φορά, πόσο εξαιρετικό και πόσο εμφανώς σημαντικό είναι το βιβλίο. Μπορώ, αντί αυτού, να μιλήσω  για το πράγμα με το οποίο ασχολείται το βιβλίο – την τελική επανάσταση; Οι πρώτοι υπαινιγμοί της φιλοσοφίας μιας τελικής επανάστασης – της επανάστασης που βρίσκεται πέρα ​​από την πολιτική και την οικονομία και η οποία στοχεύει στην πλήρη ανατροπή της ψυχολογίας και της φυσιολογίας του ατόμου – βρίσκονται στον Μαρκήσιο ντε Σαντ, ο οποίος θεωρούσε τον εαυτό του ως την ολοκλήρωση του Ροβεσπιέρου και του Μπαμπέφ.

Η φιλοσοφία της κυβερνώσας μειονότητας στο “1984” είναι ένας σαδισμός που έχει μεταφερθεί στο λογικό της συμπέρασμα, πηγαίνοντας πέρα ​​από το σεξ, απαρνούμενος το. Είτε ακόμη και σε πραγματική αναγωγή, το ότι μπορεί η τακτική της “μπότας στο πρόσωπο” να συνεχίσει επ΄άπειρον μοιάζει αμφίβολη.

Η δική μου πεποίθηση είναι ότι η κυρίαρχη ολιγαρχία θα βρει λιγότερο δύσκολους και σπάταλους τρόπους διακυβέρνησης και ικανοποίησης της λαγνείας της για εξουσία, και αυτοί οι τρόποι θα μοιάζουν με εκείνους που περιέγραψα στον” Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο” Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να κοιτάξω την ιστορία του μαγνητισμού των ζώων και του υπνωτισμού και έχω συγκλονιστεί πολύ από τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος έχει αρνηθεί για εκατόν πενήντα χρόνια να λάβει σοβαρά υπόψη τις ανακαλύψεις των Mesmer, Esdaile, και των υπολοίπων.

Εν μέρει λόγω του επικρατούμενου υλισμού και εν μέρει λόγω της επικρατούσας αξιοπιστίας, οι φιλόσοφοι του 19ου αιώνα και οι επιστήμονες του ανθρώπου δεν ήταν πρόθυμοι να διερευνήσουν τα πιο ξεκάθαρα γεγονότα της ψυχολογίας για πρακτικούς άνδρες, όπως πολιτικούς, στρατιώτες και αστυνομικούς,  δεν ήταν πρόθυμοι να εφαρμόσουν στον τομέα της κυβέρνησης. Χάρη στην εθελοντική άγνοια των προπατόρων μας, η άφιξη της τελικής επανάστασης καθυστέρησε για πέντε ή έξι γενιές.  Άλλη ένα ευτυχές ατύχημα ήταν η αδυναμία του Φρόιντ να υπνωτίσει με επιτυχία και η επακόλουθη παραποίηση του υπνωτισμού. Αυτό καθυστέρησε τη γενική εφαρμογή του υπνωτισμού στην ψυχιατρική για τουλάχιστον σαράντα χρόνια. Αλλά τώρα η ψυχανάλυση συνδυάζεται με την ύπνωση και η ύπνωση γίνεται εύκολα και επεκτάσιμη επ ‘αόριστον, μέσω της χρήσης βαρβιτουρικών, που προκαλούν υπνωτική και ευπηρέαστη κατάσταση ακόμη και στα πιο ανθεκτικά άτομα.

Εντός της επόμενης γενιάς πιστεύω ότι οι ηγέτες του κόσμου θα ανακαλύψουν ότι η προετοιμασία των νηπίων και η ναρκο- ύπνωση είναι πιο αποτελεσματικά σα κυβερνητικά όργανα από ό, τι οι σύλλογοι και οι φυλακές και ότι ο πόθος για εξουσία μπορεί εξίσου να ικανοποιηθεί εξίσου υποβάλλοντας τους ανθρώπους να αγαπούν τη δουλεία τους όπως  μαστιγώνοντας  τους και κλωτσώντας τους σε υπακοή. Με άλλα λόγια, αισθάνομαι ότι ο εφιάλτης του “1984”  προορίζεται στο να διαμορφωθεί στον εφιάλτη ενός κόσμου που έχει περισσότερη ομοιότητα με αυτόν που φανταζόμουν στον Γενναίο Νέο Κόσμο. Η αλλαγή θα προκύψει ως αποτέλεσμα μιας αισθητής ανάγκης για αυξημένη αποτελεσματικότητα. Εν τω μεταξύ, φυσικά, μπορεί να υπάρξει ένας μεγάλης κλίμακας βιολογικός και ατομικός πόλεμος – στην οποία περίπτωση θα έχουμε εφιάλτες από άλλα – κατ’ ελάχιστο φανταστικά- είδη.

Σας ευχαριστώ και πάλι για το βιβλίο.

Με εκτίμηση,

Άλντους Χάξλεϋ”

Διαβάστε το ενδιαφέρον αφιέρωμα για τον Τζορτζ Όργουελ και το “1984“, εδώ.

 

Share this:
Related