Mother,
dear mother,
I have intended to write about you more than once,
but I did not know where to start
or where to finish,
for there are no words to describe the magic within your soul,
mother.
You held me close
to the body which ached and shivered,
but nothing felt like home unless it was within your arms;
it was your love that saved me from pain,
mother,
your hands that healed the scars underneath my skin.
I am sorry mother,
for I have drowned your cheeks with tears too many times,
your soft, porcelain skin and sad eyes;
a doll, like within Kadare’s novel,
utterly beautiful, yet somehow unreal.
Mother,
I could write page after page,
but I have yet not found the right metaphor which comes close to your soul,
so I will hold you, tonight;
dear mother,
and I will tell you
that you are the roots of my happiness;
no matter how far I will go,
you are within my very soul.
***
Nënë,
e dashura nënë,
sa shpesh deshta të shkruaj për ty,
por nuk dija nga ku të filloj
ose ku të mbaroj,
sepse nuk ka fjalë të mjaftueshme për ta spjeguar magjinë brenda shpirtit tënd,
nënë.
Më ke mbajtur afer trupit
i cili ishte i permbushur me dhimbje
por askund nuk u ndjeva në shtëpi, pos në krahet e tua;
ishte dashurija jote e cila me shpëtoj nga dhimbja,
nënë,
duart e tua i sheruan plaget nën lekuren time.
Më fal, nënë,
qe i permbusha faqet e tua me lot;
atë ftyren tënde te butë, lëkurën tënde të bardhë, sytë e tu të merzitur;
kukull, si e pershkruante Kadareja në librin e ti,
një bukuri jashtëtoksore.
Nënë,
mundem të shkruaj pafundsisht për ty,
por ende nuk e kam gjetur metaforën e duhur për ta përshkruar shpirtin tënd;
sonte do të mbaj pran,
e dashura nënë,
dhe do të tregoj
që ti je rrënja e lumturisë sime,
dhe nese jam larg teje,
ti gjëndesh brënda shpirtit tim.
Jehona Thaqi©
Advertisements Teilen mit:
