Rate this book

Een Nagelaten Bekentenis (1901)

by Marcellus Emants(Favorite Author)

3.47 of 5 Votes: 1

ISBN

086874090X (ISBN13: 9780868740904)

languge

English

genre

Fiction

publisher

Academica

review 1: Read this when I was sixteen, and I hated it. The premise (Man kills his wife, writes a confession) sounded Metal enoug for teenage me, but alas. I read it for a school assignment which required me to read post 1920's Dutch literature, only after finishing I found out how old the book was.Possibly I'd have enjoyed it better if I had read it now, but I think the memory is tainted enough not to even give it a new try
review 2: “Mijn vrouw is dood en al begraven. Ik ben alleen in huis, alleen met de twee meiden.” -p.1"Voor het nieuwe, het onbekende ben ik altijd teruggedeinsd en toch heb ik er altijd naar gehunkerd. Aan dergelijke tegenstrijdigheden is mijn ziel rijk. Ik snak bijvoorbeeld naar aandoeningen en ontwijk toch al, wat mijn gemoedsrust kan verstoren... more." -p.8“En langzaam, heel langzaam, sloop de verbitterende verveling onze woning binnen. Op een dag, dat de koude, natte nevel weer niet optrok, die vuil grauw al vierentwintig uren lang de stad omwalmde, alle kleuren dovend, alle geluiden smorend, zodat ik niets meer zag dan schimmige bomen vlak voor het huis en toch eindeloos ver, niets meer hoorde dan het tikken van vallende druppels op straat en het zeuren van meiden-stemmen in de keuken, op zo'n dag werd 't me klaar, dat gekomen was, wat ik gevreesd had: het versuffen in de grijze damp van een donker huis met dikke tapijten en zware gordijnen. En 't was, of al die grijsheid wegwasemde uit mijn eigen binnenste, mij hulde in een wolk en afscheidde van het mensdom, net als het floers, dat, aandikkend over de ogen van een staar-lijder, hem een mist lijkt, waarachter de wereld verdwijnt.Het doelloze opstaan werd me weer tot een marteling. De lange morgens lag ik uit op een canapé, turend in een boek, van waar gelijk voorheen mijn aandacht afdwaalde naar onbereikbare droomgezichten. En nadat onder het wandelen het optintelend verlangen naar iets anders, iets levendigers, naar weglopen, ontvluchten aan mijn omgeving, me voor een poos weer allerlei onmogelijke fantasieën vol weke verliefdheid of vol brutaal sadisme had voorgetoverd, doezelde de stilte van de avond dit alles weer ineen tot een grauwe slaperigheid en zocht ik, moe van het niets doen, mijn bed op, eer de nacht nog was aangevangen.Hoe kalm, hoe gezond, hoe zedelijk ik nu ook leefde, ik begon toch weer te walgen van me zelf. – Zoals ik zei, gingen wij een enkele keer naar de komedie en dan gebeurde 't wel, dat de uitgedoofde schrijftrek nog eens in me opflikkerde. Zo zagen we onder andere Artiest van Marcellus Emants, een stuk, dat Anna afschuwelijk vond, maar dat mij een diepe indruk gaf door de vele trekken van overeenkomst tussen die artiest en mij.” –p.108 less

Download links for: Een Nagelaten Bekentenis

Advertising