Rate this book

Elcseszett Napok Egy Elcseszett Bolygón (2008)

by Dimitri Verhulst(Favorite Author)
2.93 of 5 Votes: 5
languge
English
genre
publisher
Európa Kiadó
review 1: In't kort: de geschiedenis van de mensheid in ongeveer 170 bladzijden. Verhulst beschrijft de evolutie van de mens, van toen hij (Verhulst noemt de mens steevast "'t" in dit boek, een erg leuke vondst) miljarden jaren geleden vanuit de zee voor het eerst het land opkroop tot en met het gooien van de atoombom op Hiroshima en Nagasaki. Alle belangrijke gebeurtenissen passeren de revue, van de uitvinding van het wiel en het ontdekken van het vuur over de antieke beschavingen en de middeleeuwen tot de tweede wereldoorlog. Dat doet hij allemaal zonder één eigennaam te gebruiken, en toch weet je als lezer perfect waarover hij het heeft.Mijn oordeel: ik ben een fan van Verhulst, en dan nog het meest van zijn stijl. Steevast zijn zijn boeken een explosie van woorden, zinnen en a... morelinea's, en dat is in dit boek nog meer zo dan in bijvoorbeeld 'De helaasheid der dingen'. Ondanks het trieste beeld dat Verhulst schets van het mensdom (veel meer dan schijten, neuken, vreten, zuipen en moorden doen we eigenlijk niet, blijkt) verveelt die toon geen moment. Hij houdt ook luchtig met stomme zinsneden als 'gaan met die banaan' en 'een eigen grot, een plek onder de zon'. Het lijkt misschien onnozel maar het werkt. En zijn korte zinnen zorgen ervoor dat het tempo steevast hoog blijft. In een ruk heb je et boek uit, en dan kan je moeilijk anders dan denken: 'wow, wat was dat ??'.Kortom, ik was onder de indruk. En samen met mij blijkbaar ook de jury van de Libris-prijs, want die heeft Verhulst met dit boek gewonnen.Eindoordeel: ****1/2
review 2: Het spijt me, meneer Verhulst. Maar sinds het opflakkeren van mijn leesmicrobe heb ik nog geen enkel boek met zo weinig goesting doorploeterd. En doorploeteren was het… Terwijl andere romans de laatste maanden vlotjes achter de kiezen verdwenen, worstelde ik gigantisch met dit paginatisch niemendalletje.Waarom?Wel, ik weet het niet zo goed. Misschien is het de schrijfstijl van Dimitri Verhulst. Ik vind die persoonlijk iets te plat, hoewel adepten beweren dat ‘Godverdomse dagen’ eigenlijk een uitzondering in zijn oeuvre is. Tegelijk fascineert het mij dat de auteur mij toch zo kan prikkelen dat ik het boek niet terzijde leg – wat mijn tevens leesgierige vriendin meermaals suggereerde tot met aandrang adviseeerde. En wellicht heb ik geen recht van spreken, want online besprekingen geven aan dat Verhulst inderdaad keer op keer een verschillend type roman brengt. Zonder die andere te lezen – waar ik op dit moment eerlijk gezegd weinig neiging toe voel – hou ik mij beter afzijdig. Maar toch. Als ik de intentie uitspreek om het boek ritueel te verbranden, moet het mij toch behoorlijk tegen de borst stoten.Dimitri Verhulst, ik beloof dat ik ooit nog een ander boek van jou probeer. Doch geef mij even de tijd. Dit verhaal over het - beter gezegd ‘t, of ook wel de mensheid in zijn algemeenheid – wens ik enigszins te verteren… less
Reviews (see all)
ana
Te stilistisch en te beladen naar mijn zin. Ik heb ergens ober halfweg opgegeven.
Sagetail19
It was really well written and the tone was just right, but it lacked momentum.
justine
Het was ok, maar toch niet echt mijn ding. Goed dat het niet te lang was.
Tashii
Het is als een lange, cynische, maar stilistisch geweldige forum post.
Savy
good shiat.
Write review
Review will shown on site after approval.
(Review will shown on site after approval)