Rate this book

Gestameld Liedboek: Moedergetijden (2011)

by Erwin Mortier(Favorite Author)
4.2 of 5 Votes: 3
ISBN
9023464095 (ISBN13: 9789023464099)
languge
English
genre
publisher
De Bezige Bij B.V.
review 1: Zeer pakkende roman waarin Mortier vertelt over zijn moeder die aan Alzheimer lijdt. Zoals ook in "Godenslaap" schrijft Mortier hier echte "poëzie". Alle woorden zijn gewogen, elk woord weegt! Deze woorden komen zo recht uit zijn hart, het is soms heel ontroerend. Ook een heel mooi einde, met veel positivisme. Een roman om (enkele keren) opnieuw te lezen.Hieronder enkele mooie fragmenten:"Dit is de mond die haar spraak nu ontbladert, de woorden klinker voor klinker uitkleedt in pufjes adem, tandengeknars, gesmak. Soms mompelt ze mondenvol pap naar buiten, ben ik het die luistert en met een zakdoek de woordmoes van haar kin veegt...""Haar "ik" valt weg. Dat "iets" dat een persoon zo herkenbaar maakt. Het hele repertoire van gewoontes, manieren van spreken, slapen, lopen, s... moretaan, het verandert allemaal. Een soort van mengelwezen ontstaat uit trekken en gedragingen die ik me als de hare kan herinneren, en andere, die onbekend en bevreemdend zijn, alsof een parasitair bewustzijn zich in haar vlees ontpopt.""Wij schrijven gedichten, dat wil zeggen pogingen tot welluidende bezwaarschriften tegen de grillen van het lot en het noodlot, tegen de opmaak van het universum en onszelf. Maar achter het betreffende loket blijft het stil terwijl de rij wachtenden steeds langer wordt - en tegen het glas is een A-viertje geplakt, met daarop de melding: "Onze diensten zijn nooit open.."""s'Ochtends liep ik de tuin in. De sneeuw was geweken. Het was een vroege lentedag. Tussen de naakte boomstammen en de bloeiende helwitte bosanemonen zag ik kinderen die tegelijk piepjong en oeroud leken over de paden ravotten. Ze kirden en joelden, en ze hadden identiek witte kamerjassen aan. Eentje danste uitgelaten langs me heen en brabbelde iets. Ik wist dat het mijn moeder was. Ik zag haar met die andere kinderen in het onderhout verdwijnen, hoorde hun gelach vervagen en ik dacht: het is goed zo..."
review 2: Erwin Mortier writes about his mother who suffers from the disease Alzheimer. Writing several pieces of how he experienced the whole process, he writes little stories about his memories of his mother. I think it must be a great honor when you son writes a book about you, certainly when it's a good writer, because the book will keep the memory of his mother alive. When I had read the book, I had a double feeling. On the one hand I liked reading it, because it was a fast reading and I liked the little stories (I'm talking about the content now), but on the other hand, I had it hard to relate to the subject and I didn't really liked the fact that it wasn't a story, but little pieces (now I'm talking about the form). I was more impressed after reading his 'Divine Sleep', so maybe my expectations were too high?In 'Divine Sleep' he writes what I would call little poems, but to me 'Stammered Songs' was more simplistic. I didn't like the way he wrote the little pieces and the concept of the little pieces, but the content was interesting and I also think this is personal. I do believe there are people who like reading this book, but the book couldn't convince me. I expected something totally different. less
Reviews (see all)
Jin
Hoe mooi, hoe talig, en wat een godsgruwelijke ziekte. De dromen van Erwin Mortier blijven me bij.
Nikkie
Prachtig boek over zijn dementerende moeder.heel liefdevol beschreven. een aanrader
Reader
Prachtig, heel aangrijpend.
Write review
Review will shown on site after approval.
(Review will shown on site after approval)