Rate this book

Het Gras Van De Nacht (2013)

by Patrick Modiano(Favorite Author)
3.27 of 5 Votes: 4
ISBN
9021446715 (ISBN13: 9789021446714)
languge
English
publisher
Querido
review 1: Mijn eerste kennismaking met Modiano, die nu de Nobelprijs voor literatuur heeft gewonnen. Een ontdekking! Ja, eerlijk gezegd, deze auteur ligt me wel. De roman die ik nu las is misschien niet de beste om mee te starten - maar dat weet ik natuurlijk nog niet goed. Een donkere, "roman noir"... Parijs met donkere steegjes, pleinen, publieke telefooncellen, ... wandelingen door Parijs, nu en vandaag. Kleine louche café's en hotels... "Jean", een schrijver (autobiografisch?), slentert door de straten van de grootstad en herinnert zich zijn bizarre vriendenkring van vroeger, toen hij een jonge student was. Hij trok toen veel op met een jonge vrouw, "Dannie", en werd via haar aan een verdacht zootje vrienden voorgesteld. Pas later komt hij te weten dat hij eigenlijk met een cri... moremineel milieu in contact was gekomen. Nu is Jean ouder, hij heeft nog een klein notaboekje bewaard met raadselachtige woorden ("Signalen", noemt hij dat) en hij zoekt terug dat verleden op. Alles en iedereen uit dat verleden is echter verdwenen. Behalve de politie-inspecteur op pensioen, Langlois, die Jean ontmoet en hem de sleutels van het onderzoek overhandigt. Dat is zo wat alles wat het "verhaal" betreft. Maar deze roman gaat over veel andere dingen: over het verleden en het heden bijvoorbeeld. Modiano verwoordt dat prachtig op p. 54: "L'autre nuit, je traversais Paris en voiture et j'étais ému par ces lumières et ces ombres, par ces différentes sortes de réverbères ou de lampadaires dont j'avais le sentiment, le long d'une avenue ou au coin d'une rue, qu'ils me lançaient des signaux. C'était le même sentiment que celui que vous éprouvez si vous contemplez longtemps une fenêtre éclairée: un sentiment à la fois de présence et d'absence. Derrière la vitre, la chambre est vide, mais quelqu'un a laissé la lampe allumée. Il n'y a jamais eu pour moi ni présent ni passé. Tout se confond, comme dans cette chambre vide où brille une lampe, toutes les nuits."De versmelting van heden en verleden. Of over wat dat betekent: zich herinneren... Prachtig idee.
review 2: Een ‘seismograaf van verdwenen levens’ noemt Dirk Leyman Patrick Modiano die ook in dit boek zijn personage met een delicate weemoed doet dwalen door (nachtelijk) Parijs, door het verleden, het heden, het heden gezien met de ogen van het verleden, stills uit het verleden die voor het heden schuiven… Beelden die foto’s van Saul Leiter oproepen, waarin je door het bewasemde glas iemand meent te zien voorbijgaan die je kent maar die weg blijkt te zijn als je de ruit hebt proberen schoon te vegen. Het beeld hebt proberen te verduidelijken. ‘Ja, soms is het leven montoon en banaal, zoals vandaag, terwijl ik deze bladzijden schrijf in de hoop bepaalde vluchtlijnen te ontdekken en via een bres in de tijd te kunnen ontsnappen.’ Jean probeert, op basis van uitgebreide aantekeningen in een oud, zwart notitieboekje een belangrijke episode uit zijn leven te reconstrueren. Veel ‘verhaal’ is er niet, en een ontknoping (al is het mysterieus en spannend) evenmin. Want het gaat niet om het verleden, het gaat niet om herinneringen-als-herinnering, maar om het steeds opnieuw beleven van een ‘gedroomd, tijdloos leven’…'Puis, plus rien, comme dans ces rêves dont il ne reste qu’un vague reflet au reveil qui s’efface au cours de la journée.'Een kleine, maar wondermooie Modiano. less
Reviews (see all)
angelheartt123
In een ruk uitgelezen, geeft je meteen zin om in Parijs beginnen rond te wandelen.
pratigya
Un parisianisme exacerbé dans une histoire sans intérêt.
cjtd
No sé. Mix emotions. Voy a esperar.
Jodi
I don't get it.
Write review
Review will shown on site after approval.
(Review will shown on site after approval)