Rate this book

I Refuse: A Novel (2000)

by Per Petterson(Favorite Author)
3.82 of 5 Votes: 5
ISBN
1555976999 (ISBN13: 9781555976996)
languge
English
genre
review 1: Vier sterren. Vier. Dat was de score die het boek voor mij waard was terwijl ik het aan het lezen was en de hoofdstukken een voor een verslonden werden. Vier sterren. Daarmee ruim overeenstemmend met de vele lovende kritieken die ik over "Twee wegen" al had gelezen. Terechte lovende kritieken. En die vier sterren zijn er uiteindelijk vijf geworden, omdat de pracht in de staart zit, het moment waarop je hart gewoon even twee tellen overslaat. Niet dat er meteen iets "gebeurt", maar door de stukjes die op zijn plaats vallen, het besef van het grotere geheel dat speelt en - last but not least - het magistrale taalgebruik dat wordt gebruikt om dit verhaal te vertellen. Dat alles dat maakt dat je na het lezen van de laatste bladzijde deze hoopvol omdraait in de hoop méér te ... morevinden. Dat je spijt hebt dat het gedaan is.Ik ben een lezer die moet geëntertaind worden. Geef me actie. Lijken. Bloed. Een mysterie. Of een spannende reis. Een liefdesverhaal dat zich ontplooit. Alles is goed, als het maar vooruit gaat en er af en toe iets onverwachts gebeurt. Verras me. Entertain me. Zoiets, in de zin. Het was dan ook met enige terughoudendheid dat ik aan dit boek begon. Alle kritieken, hoe lovend ook, wezen in de richting van een mooi, maar traag boek. En dat is het ook. En dat net zo'n boek van mij 5 sterren krijgt, dat is een behoorlijke pluim op de hoed van Per Petterson.Het boek vangt aan anno 2006, wanneer twee mannen, Jim en Tommy, elkaar per toeval op een brug tegenkomen. Jim, al een jaar op ziekenkas, in aftandse kledij zijn tijd verdoend al vissend. Tommy, in een dure Mercedes en gekleed in net pak op weg naar zijn chique woning op het eiland. Niets in de verste verte wijst erop dat net deze twee mannen hartsvrienden waren, van hun geboorte tot hun 18 jaar, tot een bepaalde gebeurtenis hun uit elkaar dreef. Waar ze als kind nog zij aan zij samen schoolliepen in het kleine gehucht en alles samen deelden, kon het verschil tussen beiden nu niet groter zijn.In wat volgt wordt de lezer meegenomen in het levensverhaal van beide heren. Verschillende hoofdstukken, nu eens verteld door Jim, dan weer door Tommy en af en toe door derden; nu eens in de jaren '60 - '70, dan weer in het heden, brengen langzaam maar zeker de puzzelstukjes bij elkaar zodat je uiteindelijk weet wat er allemaal is gebeurd. Dit alles op een bijzonder rustige, en serene manier, met bijzonder veel aandacht voor detail en uitgebreide omschrijvingen van de omgeving, waardoor je als lezer echt in het Noorwegen van toen wordt gezogen. Het is alsof je zelf met een berenmuts over je oren over het Noorse ijs schaatst of in de zagerij van Jonsen werkt. ("… in het handschoenenkastje vond hij een rol keukenpapier. Langs de zijkanten van het papier was in de lengterichting een rand van kerstmannetjes en kerstbomen gedrukt. Hij trok er ongeveer tien kerstbomen af en veegde zijn gezicht zorgvuldig schoon…."). Waar dergelijke omschrijvingen mij meestal snel vervelen, waren ze hier bijzonder op hun plaats. De dialogen tussen de verschillende personages zijn eerder beperkt, maar wel touché en op simpele wijze heel diepgaand, net als vele beschrijvende passages:"Hij vertelde over zijn moeder. Hij was enig kind. Hij hield van zijn moeder. En zij hield van hem. Ze had haar leven aan hem gegeven, en hij had het aangenomen. En toch: zij was alles en hij niets. 'Maar als ze jou haar hele leven heeft gegeven, hoe kan het dan dat zij alles is en jij niets?' ' dat is zo verdomde vreemd'""De psychiater waar ik naartoe moest zei dat ik de dingen die me waren overkomen te snel losliet, zelfs de belangrijke dingen, zei hij, dat ik ze niet met me meedroeg, dat is niet goed voor je, zei hij. Ja, zei ik, nee, misschien wel niet, maar hoe kan het dan dat ik nog niet zo lang geleden die leidende functie bij de Olsose bibliotheken kreeg als ik alles wat me tot op die dag was overkomen te snel losliet? Iets moet ik er toch van hebben meegedragen, zei ik, anders zou niemand vertrouwen in me hebben gehad en mij hebben uitgekozen, zei ik, want als niets van wat ik in het leven geleerd had iemand tot nut zou kunnen zijn, maar als een lege rugzak was, zou niemand me een baan hebben gegeven, dat spreekt voor zich, zei ik toen, en toen zei hij dat dat niet was wat hij bedoelde, en ik zei dat weet ik. Maar toen zei hij, of misschien is dat precies wat ik bedoelde…"Tot slot is de opbouw van het verhaal ontzettend goed. Zo goed dat je hart op het einde écht even enkele tellen overslaat. En je op het einde toch even denkt in welke mate het verleden je blijft achtervolgen! Briljant.
review 2: Twee vrienden van weleer komen elkaar onverwacht na 35 jaar weer tegen op een brug Jim staat te vissen en Tommy rijdt er langs in zijn Mercedes. Door deze ontmoetingen komen herinneringen boven. Op de kaft staat Magnifiek en fenomenaal, ik vind dat wat overdreven. Het boek is erg goed, maar ik vind het minpunt dat er veel herhalingen zijn in een zin.Het mooie aan het boek vind ik de mooie lange zinnen.Het boek is wel een aanrader. less
Reviews (see all)
shlh
In 1 middag in de zo'n uitgelezen. Lekker leesvoer., maar zal niet beklijven
livilu314
Moderne norsk klassiker. Gripende. Pettersons beste roman, hittil.
Anden
Som vanlig språklig elegant, men litt forutsigelig denne gangen.
Jenna
'Twee wegen' is de nederlandse ttitelAbsolute aanrader!
Shannon
Prachtig!
Write review
Review will shown on site after approval.
(Review will shown on site after approval)