تصور کن که استاد دانشگاه هاروارد هستی و با اندوخته ای قابل توجه از دانش دچار آلزایمر زودرس میشی … لحظه به لحظه این کتاب برای من مفهوم عمیقی داشت
مفهوم اینکه قدم به قدم تمام داشته هات رو داری از دست میدی و تبدیل به کودکی میشی که نیاز به نگهداری داره
در صورتیکه شخصیت جاه طلب و دانشمند تو، حتی در مخیلاتشم نمی گنجه که آلزایمر به این سادگی زمین گیرش کنه
یاد این حرف از امام علی ع افتادم که : بیچاره فرزند آدم که مرگش مکتوم است (نمی داند چه زمانی از دنیا میرود)دردها ومرضهایش پنهان است (در وجود خودش است وتشخیص نمیدهد تا از آن پیشگیری کند)عملش محفوظ است (براو نوشته میشود) پشه او را آزار می دهد (و از خودش دفاعی ندارد) یک جرعه آب او را میکشد (ممکن است خوردن یک جرعه آب در صورتی که از مجرای طبعی منحرف شود سبب مرگ او شود) وعرق تنش او را بد بو میکند .
ظاهرا فیلم این کتاب هم در سال 2014 ساخته شده و حتما برای دیدنش اقدام می کنم
دیدن فیلمی که از اقتباس کتابی که روزی تو مطالعه اش کردی می تونه خیلی احساس جالبی داشته باشه
